Herfst op Tiengemeten

Een week vliegt zo voorbij, ik sta er elke week weer paf van, hoewel het misschien betrekkelijk is, als het leven gevuld is met leuke of gewone dingen, vliegt de tijd voorbij, maar als je op een uitslag wacht, of een operatie, of iets anders naars lijkt de tijd toch vaak stroperiger.

Het ging gelukkig mijn deur voorbij deze week, leuk bezoek van de schoonzussen, de gezellige tantetjes zoals zoonlief ze altijd noemt. En gezellig zijn ze,  Brabants he......niet dat ik nou zou willen zeggen dat iedereen in of uit Brabant nou zo gezellig is, integendeel, maar de tantetjes zijn het wel!

We hebben afgelopen zaterdag heerlijk met ze gefietst op het eiland Tiengemeten, het feesteiland van Natuurmonumenten, elk jaar is het er drukker, nog meer auto,s. nog meer mensen op de pont.

En laat dan de enige Herberg op het eiland die ook nog op de mooiste plek staat vanaf 13.00 uur dicht zijn voor jawel, een besloten FEEST! Dat vonden wij en velen met ons, wel wat minder feestelijk......

Goed, we waren op tijd voor een broodje "vlug", maar het echte Zennnn gevoel is toch weg als je dat in een half uurtje op moet hebben.

Het neemt niet weg dat het Eiland een prachtige plek blijft waar gelukkig tussen de drukte door ook nog genoeg plekken zijn waar je in betrekkelijke rust kan genieten van het fenomenale uitzicht overal rondom.Je moet alleen niet denken, Natuurmonumenten, natuur, rust, want dat is het al lang niet meer.

Het was niet alleen op het eiland druk, maar ook rondom het eiland op het water, honderden zeilbootjes vaarden om Tiengemeten heen. Als koe heb je er nauwelijks privacy.....maar wel een geweldig uitzicht.

Privacy hebben deze grote jongens ook niet, maar het lijkt ze niet echt te deren, onvoorspelbaar gedrag en niet te dicht bijkomen staat er op het bord op het hek, maar wie leest dat nou in de natuur?

We fietsten er op een gegeven moment vlak langs, nou, ik vroeg me wel even af hoe hard ik kon trappen ten aanzien van een run van het beest. Want ze zijn wel bijzonder imposant, en fotogeniek.Je kreeg er een Afrikaans Savannegevoel bij.

Vanaf de kant van het Eiland was de molen van Zuid Beyerland zichtbaar die prachtig draaide met een heerlijke warme bolle wind in de zeilen.Het was een heerlijke dag.Tiengemeten is in mijn beleving zon, wind, warmte en geel.

Thuis zijn we met de naderende herfst, en de daarbij behorende doodstille avonden, in de ban van de Bosuil. Er waart hier een bosuil rond, en als de schemer intreed, hoor je zijn melancholieke roep (klik) Ook s,nachts worden we er wakker van als hij dicht bij huis zit.Deze foto heb ik helaas niet zelf genomen, was het maar waar, want wat zouden we hem graag een keer zien.

De laatste bloeiende rozen doen hun best om er nog wat van te maken.

De veranda wordt met herfst gedecoreerd en je komt weer de prachtigste pompoenen tegen.En dat bedoel ik nou dat de week voorbij vliegt. De tantetjes waren er vanaf woensdag tot zondag, lekker met ze gegeten, weer bijgepraat over de wonderlijke mix van de uitgebreide Brabantse familie van manlief.Zo gaat dat.

Zaterdagavond gezellig met ze uit eten bij de Meidoorn middenin de Voornse Duinen, en zondag zijn ze weer vertrokken.

Nou, ik mag het dan over de naderende herfst hebben, de zomer keert in volle vaart terug, waar menigeen ( ik niet hoor) in Juli naar snakte, de warme dagen, worden we nu rijkelijk mee bedeeld! Vandaag 28 graden en morgen tropisch. Hitterecords lijken verbroken te gaan worden, tja...........wat moet ik er van zeggen....niets eigenlijk...Fijne week allemaal weer! Geniet er van!

Hartelijke Groet, Jeannet