Voorns duin

Speciaal voor de liefhebbers van mijn natuurblogjes....afgelopen woensdag begon de dag met een koud zonnetje, maar het was wel een zonnetje, en er was geen regen voorspeld, zoonlief was een dag vrij, herkansingen op school, dan vallen voor de rest van de leerlingen die dat niet nodig hebben de lessen maar uit, welja....daar zou ik een boek over kunnen schrijven....

Maar goed, daar ga ik het vandaag niet over hebben, onderwijs is zo langzamerhand net zo controversieel als godsdienst en politiek, dus ik hou het veilig bij de natuur, want daar houden we allemaal van, toch zeker?

We hebben s,morgens de fietsen van stal gehaald en zijn op weg gegaan, het is hier overal erg mooi om te fietsen, en zeker ook afwisselend, we kozen vanwege de frisse kou voor de binnenduinrand, dat scheelt een jas met de polders, prachtige velden vol look zonder look (Daslook) passeerden we, enne, lekker recept van een FB vriendin voor wie er zin in heeft. Pluk 120 gr daslook, voeg hierbij 5 tenen knoflook - 100 gr geroosterde pijnboompitten - 12 el parmezaanse kaas - zout - gemalen peper - olijfolie De ingrediënten pureren. Beetje bij beetje de olijfolie toevoegen en goed mengen!

en even een zoekplaatje......er gaat geen ree aan mijn oplettend oog voorbij, ze zijn in de verhaartijd en zien er wat frommelig en rommelig uit momenteel.

Nog steeds de stengelloze sleutelbloemen in het Voorns duingebied bij het bezoekerscentrum de Tenellaplas, dat blijft een heel mooi plekje om te fietsen en te wandelen.

Mooie doorkijkjes in het uitbottende groen, ik bedenk me altijd dat ik eigenlijk elke week een foto zou moeten maken van een zelfde plekje en dat dan het jaar rond te zien veranderen, lijkt me heel mooi, maar ja, daar komt het niet van.

Het allermooiste fietspad vind ik het pad dwars door het duingebied heen, het A.J Bootpad, zodra je het wildrooster gepasseerd bent dan wacht je een ademloze aanblik van prachtige verten, heuvelachtige duintjes, duinmeertjes  en wolkenluchten en als je geluk hebt de paarden en de runderen.

De rode populieren op de achtergrond, nu nog roodachtig van kleur in het voorjaar, je kan goed de maretakken zien die er in groeien.

Aan het eind van dit weergaloos mooie fietspad is er links restaurant Aan Zee, mijn favoriete stek, alleen deel ik dat nou jammer genoeg niet echt met de jongeling.

Die houd niet zo van salades met zeewier en duindoornbessen, noten en geitenkaas met zuurkool en andere bijzondere combinaties waar ik dol op ben, ik had het niet gezegd dat dit thuis mijn plannetje  al was, om het enthousiasme niet te temperen, want ze hebben er heus ook wel wat anders.

Heel veilige appeltaart maar dan wel weer hele erge lekkere, en okay, voor mij een stukje taart met veenbessen, het was er weer heerlijk zitten zo even buiten in het middagzonnetje uit de wind en toen we ook nog voor het eerst de nachtegaal weer hoorden zingen met zijn prachtige rollende zang, kon de dag niet meer stuk!

We vervolgden de tocht door de duinen, mooie vennetjes onderweg, het duinlandschap hield een belofte in voor over een maand, als de gele lissen overal bloeien in en om de duinmeertjes.

Het is hier een vochtig duinlandschap waar half waterminnende planten zich prima thuis voelen.Nu kwamen we overal de gele dotterbloemen tegen

Het blijft een geweldig mooi gebied met vele variaties,gelukkig is hier alles van Natuurmonumenten en van het Zuid Hollands landschap, dat geeft nog enige zekerheid voor zover dat in Nederland mogelijk is, dat de natuur beschermd wordt tegen bv windmolens en ander naars.

Het riet van de winter staat nog overal langs de vennetjes, het lichte groen komt er al doorheen, over een maand zie je het oude riet niet meer.Toch heeft dit beeld ook zijn charme.

Onderweg, langs de binnenduinrand, zag ik opeens deze boom liggen, wat een groeikracht, tegen de stroom in, liggend op de grond, en dan toch nog nieuwe scheuten maken, ik vond het wel een heel symbolisch beeld om over na te denken.

Want het ging net voor de fietstocht niet helemaal goed met mijn breiwerk, van wie had ik ook al weer gehoord dat breien erg leuk en ontspannend en zenn was.......

Na een heerlijke frisse fietstocht waarin we ook vaak afstappen voor een foto of voor het mooie landschap, en waar ook inmiddels de zon achter de wolken was schuil gegaan, was het bij de houtkachel weer goed om het breiwerk, tegen de stroom in, op te pakken en met hernieuwde energie de blaadjesrand verder te breien.

De shawl is inmiddels af, even een tussendoortje, even...., een goeie gedachte hierbij is dat niet het eindresultaat, maar de weg er naar toe tot de vreugde mag lijden leiden.Ik maak er van de week nog een apart shawlblogje over.Hier is de Meivakantie begonnen, allerlei plannen, zoals altijd, we gaan het beleven, of niet, en dan is het ook goed.

Hartelijke groet, tot volgende week! Jeannet