Barre tijden in Batenburg........

Voorjaarsvakantie......hadden wij weer...midweekje geboekt in Gelderland, Batenburg, vlak bij Nijmegen, in zo,n heerlijk huisje van Buitenleven, geven ze de ergste kou op sinds de telling in 1901, ja hoor.........Nou, aan het huisje lag het niet ( met gemak overal 23 graden en vloerverwarming.....)

Buitenleven staat wel garant voor prachtige plekken met maximale privacy en geweldige uitzichten, en die waren hier ruimschoots aanwezig. Aan de voorkant keek je uit op de voorbij varende boten van de Maas.En de achterkant was nog spectaculairder, daar keek je uit op de Ruïne van kasteel Batenburg, vroeger één van de grootste en imposantste kastelen in Gelderland, en imposant was het nu nog.

Het welkomstcomité stond al klaar, twee buurtbewoners die luid en duidelijk te kennen gaven dat het wel de bedoeling was dat ze elke dag, en het liefst twee keer, een boterham kregen....okay, de boodschap was gauw begrepen.

Ondanks de Siberische kou hebben we toch veel gezien en was het een schitterende omgeving met heel veel kastelen in de buurt, hier het kasteel in Hernen, slechts 4 km van Batenburg, was een prachtig bouwwerk.

En natuurlijk Nijmegen, de oudste stad van Nederland, oud, dat ben ik zelf inmiddels ook aan het worden, en ik hou van oud, dus Nijmegen was een herkenbaar feestje.

Lopend door de lange Hezelstraat, de oudste winkelstraat van Nederland,  kom je voorbij de mooiste panden, de één verft zijn pand , de ander gelooft het wel, verschil moet er zijn, nu en vroeger.

De prachtige Stevenskerk natuurlijk, jammer genoeg alleen in het weekend open, maar zo mooi gebouwd, dan staan wij wel met open mond te kijken dat ze vroeger zulke imposante bouwwerken konden maken met de technieken die ze toen voor handen hadden, dat waren levenswerken.

Verscholen achter de Stevenskerk zitten de kanunnikenhuisjes, dat waren een dertigtal kleine huisjes waar vroeger de kanunniken van de Stevenskerk in woonden, de kanunniken waren mensen die verantwoordelijk waren voor het bestuur van de kerk.

Nu zat er in één van die  huisjes een heerlijk koffiehuisje met brocante en bijzondere lunchflapjeshapjes, en niet onbelangrijk; Het was er lekker warm!

En ja, we zaten aan de Molendijk, en we waren op pad met de jonge (leerling) molenaar, dus dan weet je het wel....molens, we hebben ze weer gezien ( en beklommen) en gefotografeerd, molens, héél veel molens.....wat zijn er toch nog veel van in Nederland.Je moet ze maar net weten te staan he.....

Deze natuurlijk, bijna te zien vanuit het huisje, de standerdmolen van Batenburg, die helaas door de kou niet draaide op de gebruikelijke woensdag.Minpuntje voor de leerling Molenaar.

En deze molen, van Hernen, op een prachtig plekje middenin het Gelders landschap.

Het was een hele mooie omgeving, overal van die pittoreske boerderijen en monumenten, niet in de laatste plaats in Batenburg zelf, het kleine stadje ademde één en al nostalgie.Winkels waren er niet, de dichtstbijzijnde winkel was in Wijchen, tien km verderop, dus rust gegarandeerd.

Deze boerderij was voor een paar dagen onze naaste buur die we overigens niet gezien hebben.

En s,avonds zaten we heerlijk in de serre uit te kijken op de ruïne, de beesten die je daar zag, de vogels die daar druk waren in al die holen en gaten. Ik kom dan echt niet meer aan breien, lezen of quilten toe.Zoveel te zien, zelfs in het donker.We hadden ook nog bezoek van een wel heel bijzonder beest, die zie ik niet elke dag, ......

Een bruine rat kwam vlak voor het raam een stukje brood halen wat de "dames gans" hadden laten liggen, en wat is dan een doodordinaire rat, waar je normaliter van griezelt, opeens een prachtig mooi en vooral slim diertje!Daar kan je toch niet meer van griezelen als je die schattige roze pootjes ziet?

In Nijmegen was er een productiemolen vol in bedrijf, de Looimolen, die maalt voor consumptiemeel, dat was helemaal wat voor de jongeling,wat een ongelofelijke herrie......en een stof.....helemaal "bemeeld" kwamen de twee mannen weer hoestend en proestend naar buiten, best vak als molenaar.

Dit is echt een plek om een keer terug te komen, als de bloesems aan de bomen zitten.Dan zal het helemaal een plaatje zijn.Overal boomgaarden, sappige kersen, appels, peren. En mooie oude pittoreske plaatsjes, Ravenstein aan de overkant, met natuurlijk ook een molen, Wijchen, met een mooi kasteel.En laat ik nou echt niet hebben geweten dat er in Hernen, vier km verder, een quiltwinkel zit en al zeven jaar, nou ja.........het leven blijft verrassen.

Het is bijzonder dat ook als je maar een paar dagen weg bent, even een totaal andere omgeving, een heel ander plaatsje, ander huis, je doet en eet andere dingen, dan geeft het al een gevoel of je weken met vakantie bent geweest, dat schijnt ook wetenschappelijk onder zocht te zijn. Laatste blik op de ruïne vanuit de serre van het huis, het was ook weer heerlijk om thuis te zijn met die snijdende oostenwind, Oost West, thuis is het ook best!

Bloemetje er bij, in het ergens opgeduikelde oude Franse potje, taartje van het molenmeel, kon zat slechter.De meteorologische lente is 1 maart begonnen, nu de echte lente nog, komt ook goed naar wat ik begreep, gisteren scheelde het al een jas met zaterdag,hoewel ik me ernstig af vraag of de sneeuwklokjes zich nog zullen oprichten dit jaar.....Fijne week allemaal weer,

Hartelijke groet vanaf het minilandgoed! Jeannet