Het lieve leven

Er zijn van die weken, of langer, dat ik het moeilijker vind om een blogje te schrijven, omdat er wel van alles gebeurd, zoals altijd in een week, maar soms zijn het zaken die je hoofd vullen met  gedachten die je niet deelt op een blog, zo is het "lieve leven" nou eenmaal.

Het leven is niet altijd rozengeur en maneschijn, daar kunnen we allemaal over mee praten, en soms is het gewoon "gedoe", ik heb er geen ander woord voor.Het zal weer wel over gaan, het meeste "gedoe"gaat gelukkig een keer over, maar dat is niet altijd zo, soms moeten er offers voor gebracht worden en laat het sporen na.

 Eerlijk gezegd zie ik een hoop "gedoe"om me heen bij mensen, op velerlei fronten, verwacht en  totaal onverwachts, je hebt er mee te dealen, of je nou wilt of niet.Ligt het aan mijn leeftijd? Was er ooit een tijd, van jong zijn en alles onbezorgd zien en ervaren? Dat geloof ik niet, ook als je jong bent komt het "gedoe"op je pad.

. En deze spreuk is dan ook een waarheid als een koe, zowel in positieve als in negatieve zin.

Maar goed, er is ook nog "leuk gedoe" Ik ben afgelopen vrijdag naar de Noorse Bazar geweest in Rotterdam met zwemvriendin, voor de derde keer al weer, en het was weer, of nog steeds, erg leuk.Het blijft een fijne warme sfeer daar in dat lieve kleine stoere kerkje, en de plek waar het ligt, aan het park, met die mooie grote bomen, is ook altijd een prachtig gezicht in het gouden herfstlicht.

Wat liggen er daar toch een prachtige mooie ambachtelijk gemaakte dingen, dan bekruipt me altijd het gevoel dat ik mijn wiegje wel heel graag in Noorwegen gehad had willen hebben. Een land waar de tradities en de ambachten nog gekoesterd worden.

En nou zou ik natuurlijk gráág hier zeggen met een zekere nonchalance dat ik deze schitterende wanten zelf heb gebreid op een achternamiddag, maar nee......al drie jaar zie ik ze liggen, en zucht ik dat ik dat zelf moet kunnen, en nu dacht ik, met die min 20 van Piet Paulusma in het vooruitzicht, ik koop ze gewoon!

De kersttraditie is veilig gesteld, ze eten hier graag van die zoete Noorse geitenkaas met karamel uit het Gudbrundsdal, nou, die heb ik gekocht. En wie weet, kunnen we die binnenkort ook wel in Rockanje kopen, want er is een heus Kaashuys in ons dorp gekomen! En daar zijn we een partij blij mee! Ik hou van kleine bijzondere ambachtelijke winkeltjes en helemaal als er zulke aardige mensen in staan, of hoort dat gewoon bij elkaar?

Maar ik had het over dat breien,die wanten vind ik echt te moeilijk, op vier naalden, en dan die duim, en inbreien, op die vier naaldjes dus, mwah.....Ik heb wel een ander breiseltje op staan, een col moet het worden, met een gebreide effen voering van Alpaca. Gewoon in het rond gebreid, niets gedoe met vier naaldjes.( dit komt overigens straks na het wassen helemaal mooi glad eruit te zien)

En vandaag, op maandag, normaliter de dag van het opruimen en kuisen van het huis na het weekend, hou ik me weer met het andere stof bezig met mijn miniBEEmaatje en ga ik deze stofjes vast naaien zodat ze niet meer rond kunnen vliegen.

Heel anders van kleur en sfeer dan wat ik doorgaans doe, maar toch de stofjes uit eigen Stash ;) en ach, een mens bestaat immers ook uit vele kanten en kleuren, daarin ben ik niet uniek, soms hou je van het ene en soms van het andere, fijn om een hobby te hebben waar dat in tot uiting kan komen, toch?

De herfst lijkt nu toch serieus te zijn ingevallen, de herfst zoals een herfst hoort te zijn, goudgeel, dwarrelende bladeren, op een nat geregend het fietspad en in de lucht, het voelt goed voor mij.

En hebben jullie allemaal die geweldige karamel shortcake van Ramon in Binnenstebuiten gezien afgelopen week? Het is weertje om met een heerlijk stukje ( of twee....) voor de kachel te zitten, en dat hebben we ook gedaan het weekend, en die shortcake.......TE LEKKER.....

Fijne week allemaal weer! Hartelijke plattelandsgroet, Jeannet