Appeltaartentijd.....en zo meer....

Kennen jullie het boek nog? Volgens mij heeft half quiltend Nederland dit boek nu in zijn kast staan gezien de reacties die ik er toen op gekregen heb, en voor wie het nog niet heeft,die kan nu dus in de herkansing, hier schreef ik er over...

Doen al diegenen die het nu in de kast hebben er ook wat mee? Daar ben ik eigenlijk best benieuwd naar.Hier is het nog steeds een favoriet boek, de ene taart is nog niet lekkerder en leuker dan de andere en we zijn nog lang niet uitgebakken.

Zoonlief is hier van de bak, de woorden "zijdezachte roomvulling" deden hem het water in de mond lopen dus die moest het worden, Het was niet even één twee drie gebeurd,( hoewel die wel drie keer in de oven moest...)  maar dan heb je ook wat......

Vorige week was er weer zo,n zeldzaam mooie herfstdag, net als gisteren,op de grens met de winter waarin de herfst nog even vlamt,zo,n dag dat je hartstikke blij bent als je om kwart over 7 s,morgens op de fiets door de polders rijd en de zon zo veelbelovend ziet opkomen.Het opstaan gaat een stuk makkelijker na de verzetting van de klok eind oktober.

Een intens rood kleurde de hemel, een geweldig uitzicht strekte zich voor me uit, in combinatie met de frisse ochtendlucht, paardenmest, de dampen van de koeien in hun open stal, en de geur van de ontwakende aarde, is er iets mooiers voor te stellen om de dag mee te beginnen? dankbaar kan ik er om zijn dat ik er op dat moment deel van uitmaak.

De ochtendzon die speelt door de laatste gele bladeren van de leilinden,

Het vervellen van de berk in de tuin waardoor hij zijn prachtig witte winterse kleur weer terug krijgt.Juist in de winter zijn er weer andere dingen  die opvallen in de tuin  in de natuur, niet meer of minder dan in de zomer, maar anders.En daar hoort ook die appeltaart bij.

Het kan niemand ontgaan zijn, HIJ is weer in het land......( en in het huis)

Ik heb wel moeten lachten om een crisisgedicht.

Sint en Piet hebben zitten denken
Om dit jaar maar eens niets te schenken
Dus zing maar niet van een kapoentje
Want er komt toch niets in je schoentje

Nou is daar hier geen sprake van, getuige de klomp(jes) van zoon en man lief, het gedicht gold overigens wel voor mijn schoen.........Sinterklaas zal wel gedacht hebben....die mama zorgt wel voor haar eigen schoen ......en zo geschiedde het.

Passen ze goed bij de goudgele kleuren van de herfst of niet? Iedereen weer een goeie week, waarin weer maar vele steekjes geprikt mogen worden, doe ik ook hoor, tussen de bedrijven door, er nadert een herfstige affo........

Woensdag naar de regiodag van het gilde in Zierikzee, ben ik nog nooit geweest, benieuwd wat dat nou is, zijn er nog meer mensen die gaan? Er komen maar liefst 117 quiltsters heb ik me laten vertellen, zal dat een lange show en tell worden als iedereen twee werkstukken bij zich heeft..........