Nostalgie

Met mijn onmiskenbare hang naar nostalgie was het bezoek aan het openluchtmuseum in Arnhem een paar weken geleden een ware openbaring voor me.

Wat een heerlijke ongecompliceerde kneuterigheid kom je daar tegen, dit is een Staphorster boerderij, en ik weet het allemaal.....het beeld is te geromantiseerd  want kneuterig is het zeker in Staphorst, maar in het echie ook een tikkie beklemmend hoorde ik uit betrouwbare bron.Nou, dat was het hier in elk geval niet.

Het was een zonovergoten dag en niet druk ( iedereen keek naar de kroning van de koning) dus heerlijk toeven daar, je waande je echt in sferen van weleer.Ik raak er altijd een beetje, een soort bedwelmd van als jullie begrijpen wat ik bedoel, een beetje in de flow.

Het hele Hollandse leven vanaf 1900 trekt per provincie aan je voorbij, kan het Hollandser  Er staan wel zeven molens in het hele museum in alle soorten en maten.

Hier ga je het Zaanse dorp in, met allemaal van die schattige Zaanse huisjes, een bakkertje, een Staphorster vissershuisje met dito klompjes, je ziet het toch al helemaal voor je hoe het was vroeger? Zo knus en kneuterig.

In het huisje hingen mooie lapjes aan een lijntje.En die kleuren, dat felle geel en vliegenblauw, geweldig!

Het verschil tussen rijk en arm werd ook wel pijnlijk duidelijk toen we gaandeweg verder liepen.De kneuterigheid van deze plaggenhut was zelfs voor mij een beetje teveel kneuterigheid....Dat was ook de rauwe werkelijkheid. 

Waar leeft een mens dan voor denk ik dan als het alleen werken en zwoegen is en zelfs dat allemaal zeer moeizaam gaat.Je leeft eigenlijk alleen om de rijkdom van een ander, in dit geval de boer, nog groter te maken en je was minder dan een hond.

Dit was zo,n stukje rauwe werkelijkheid, als er iemand gestorven was, en dat gebeurde vaak vanwege de erbarmelijke omstandigheden waarin mensen leefden,dan werd dit buiten de deur gezet opdat men wist dat er iemand was gestorven.

Hier een grote prachtige Groninger boerderij.Een heel contrast met de plaggenhutten van weleer.

Overal werden oude ambachten gedemonstreerd alsof het de gewoonste zaak van de wereld was, het kwam allemaal heel realistisch over, dat maakte het zo leuk.

Ik zag mezelf zo in zo,n heerlijk authentiek huisje wonen. Er waren vele vrijwilligers die het museum verlevendigen met hun klederdracht en aanwezigheid. Zonder dat kan een museum als dit niet bestaan.

Het is een absolute aanrader dit museum, voor wie interesse heeft in de geschiedenis van ons vaderland,zo keurig alles onderhouden ook, strak in de verf, bloemetjes en plantjes in de tuintjes, héél erg mooi en realistisch. Ik zag er in één van die grote boerderijen deze tegels op de heerd. 

 Deze foto is vast herkenbaar voor quiltend Nederland uit "het boek der boeken" wat net uit is.........Als dit niet is waar we nu mee bezig zijn, sterretjes en dresdenplates.......Alles van weleer komt toch weer een keer.......

Beesten zijn er ook genoeg, vroeger leefde men natuurlijk heel dicht bij het vee, al was het maar voor de warmte die ze gaven, nou....deze markante bok rook je al van een afstand...........ik weet niet of dat lekker zou zijn geweest op de deel.

Wie het ook allemaal geweldig vond was zoonlief, hij wil later boer worden, zegt tie nu, maar dan wel een soort herenboer, het gekeuter stond hem een ietwat minder aan.......we wachten het maar rustig af, de kippen heeft tie al.....zo,n soort tractor had mijn vader vroeger. Jammer eigenlijk dat we hem hebben weg gedaan.

Deze boerderij leek hem wel wat.......

Nog een laatste plaatje van een boerderij, en ik hoop dat jullie enthousiasme zo groot is om er ook een keer heen te gaan, voor zover je dat nog niet gedaan hebt natuurlijk.Quilts heb ik er niet gezien, die liggen in het depot en worden niet altijd permanent tentoongesteld, dat was wel jammer. En of ik zelf nog quilt? Euh....ja hoor, maar ik ben even opeens, tussendoor, aan een TOP secret project bezig, dat kan niet op de blog, komt ergens anders,en om het spannend te maken.....het heeft hier mee te maken.

hahahaha, misschien wordt het wel een eigen kledinglijn voor dikke pronte dames met een maatje meer.......(zoals ikzelf......)Iedereen weer een fijne tweede vakantieweek, we hebben er lang op moeten wachten, maar eindelijk, daar is ie toch, de ZON!!!!