Over Sokken en shawls

Eigenlijk zou je er niet aan moeten denken om het in de lente ( ! ) over sokken en shawls breien te hebben, maar de temperatuur is van dien aard dat het helemaal niet gek meer is.Ik heb zelf mijn wollen bedsokken weer uit de sokkenlade gehaald, bevalt prima! en Sieneke heeft haar vestje van Rowan wol ook weer aangetrokken.

Want daar gaat mijn blogje over, over wol van het prachtige sfeervolle merk Rowan, waarvan het een feestje is om mee te breien.

Ik heb een nieuw boek van Rowan gekocht, zoooooo mooi, zoooo sfeervol, het is een plezier om er steeds weer door te bladeren.

Zelfs als je niet kan breien, en helemaal niet van sokken houd, dan zou je toch spontaan smelten bij het zien van dit soort sokken aan een kledinghaak.Dit wil ik ook hebben hangen boven mijn houtkachel.

Of anders deze wel, de plaatsjes stralen een heerlijke huiselijke gezelligheid uit die me bijzonder aanspreekt.

Van deze mooie aardkleuren wordt ik helemaal blij, Rowan wol is een beleving, je legt het boek op tafel, bladert er af en toe in en mijmert weg.......

Weg over Ierse en Schotse velden en IJslandse oorden, Noorwegen,landen van schapen, van golvende velden,van wol, van brandende houtkachels en pruttelden stoofpotten,van puur natuur,

Daar waar het leven echt geleefd wordt.De kleuren inspireerden me in elk geval al wel om wat lapjes in die tinten bij elkaar te zoeken.

Dit is toch helemaal de sfeer? Ineens wist ik het, paars en donkerrood, daar moet je nou een rowan boek voor in bladeren.En misschien dit poppenquiltje? In die Ierse kleuren.

Met mijn eigen sokkenproject is het overigens nog niet zo bar goed gesteld, wel jammer, want ik wil natuurlijk die mooie Rowan sokken kunnen breien.

Ik zet dapper door, en bezin me op een rondbreinnaald  misschien is dat een betere optie, maar waarom verkopen ze dan nog deze veelgeprezen satéstokjes? Er is ook nog iets verdrietigs;Gisteren stond op de blog van Ansje te lezen dat het einde voor haar nabij is na haar vreselijke ziekte, dat deed me heel wat, zij heeft mij tijdens de ziekte en na het overlijden van mijn moeder heel erg gesteund, dat schept toch een band.En ook al weet je dat het er aan komt, je verwacht het nooit, ik ben er in gedachten veel mee bezig.