van de Doos en de kliko......

De doos.....ik weet zeker dat iedere rechtgeaarde quiltster het dilemma van "de doos" kent.....

De doos der dozen, de doos waar we allemaal van die restjes in gooien, jaren lang, van die restjes waarvan je niet één twee drie weet wat je er mee moet, te groot om weg te gooien, te moeilijk te beslissen voor NU, dus dan is daar gelukkig altijd de oplossing: De Doos:

Eerst was het een kleine doos, maar na verloop van tijd voldoet dat niet meer, zeker als je niet van tijd tot tijd uitzoekt, gelukkig heeft het Zweedse warenhuis daar rekening mee gehouden........en dus hebben ze een NOG grotere doos in dezelfde stijl, zodat het niet zo erg opvalt qua kleur naast de kleine dozen.....

Maar er komt een dag, dat het er echt niet meer in past, en dat er ook geen  nog grotere dozen zijn.....en dan moet er wat gebeuren, het steeds uitgestelde.....het nare klusje....de aanleiding bij mij was dat vriendin een stofje nodig had.......een heel oud stofje. Helemaal onderin die doos werd het gevonden. Want het was een wel erg oud stofje.......

Heel mijn quiltersleven trok voorbij daar in die doos, al die heerlijke stofjes, die winkels, die prachtige stofjes waar ik toentertijd verlieft op was.....Het was een terug in de tijd moment.

Als ik hier nog aan denk, De stitchcottage.......in Hellevoetsluis, Carla, die altijd feilloos de juiste stofjes overal wist op te diepen, daar had ze een neus voor,die prachtige paisleys die je toen nog nergens zag, al die fietsritjes naar Carla langs de zeewering, Oh, wat een ongelofelijk gemis blijft het!

Ik kwam ook groentjes tegen in die doos, heel veel groentjes, maar met het applicatiesetje in het achterhoofd  ( daar blijft het maar hangen....) en niet veel groen in de kast heb ik die geselecteerd en gestreken, wat een hoeveelheid groene blaadjes kunnen hier uit gemaakt worden.....ooit.......

De grijze kliko was onderhand haast vol, ( bij wijze van spreken dan....) het viel niet mee....in het begin ging iedere kleine snipper door mijn handen, maar na een uur dacht ik, dat gaat zo wel "errug" lang duren....en werd ik makkelijker met weg doen......Niet meer aan denken, dat deed ik tenslotte ook niet toen ze in die doos zaten, maar ohhhh, wat een sterretjes hadden hier uit gemaakt kunnen worden ( vergetend dat dat stukje altijd net te klein was).......Want we hebben het hier natuurlijk wel over HELE KLEINE STUKJES........

Gelukkig kwam daar dan toch het moment dat het etiket van die handige dozen weer van groot naar klein kon wisselen......een heerlijk moment met wisselende gevoelens, nerveus liep ik regelmatig naar buiten.......er ging weer het één en ander mee naar binnen....tot manlief zei dat het nu klaar moest zijn, anders ledigde hij de pan jus in de kliko.....en tja, dat wil je toch die stofjes ook niet aan doen? Maar toen.......een paar dagen later.....

Toen kwam ineens deze doos als vanuit het niets tevoorschijn.....nou ja, niet helemaal vanuit het niets, ZIJ had me er op geattendeerd....Uhhhhhh...deze doos......deze heel handige doos voor Ufo,s die ik al lang en breed vergeten was, en al helemaal de inhoud er van.

Helemaal vol met allemaal van deze kleine schattige blokjes in wording tot bovenstaande blokken...O jee.....wat zou ik daar een berg blokjes uit hebben kunnen halen....zo niet de hele quilt....uit al die restjes die nu in de kliko lagen, bedolven onder de lege kattenblikjes, oud brood,soepresten en wat dies meer zij........zo gaat het nou altijd met opruimen.Je kijkt er jaren niet naar, tot je het niet meer hebt......en dan borrelen de ideeën spontaan op...dus, beetje spijt? welnee......de kleine ( ook best nog grote) doos is er tenslotte nog........