Alweer Annie en een gebreid etuitje

Ik zal jullie niet elke keer weer met Annie confronteren, hoewel ze wel regelmatig even langs komt en ik steeds meer van haar ga genieten, oppassen geblazen dus, want voor je het weet verf je meer Annie dan je gewild zou hebben, less is more.....

Niet bij deze lantaarn, shabby geschilderd, was oud grijs, nu oud rood met grijs, zo superleuk om te doen!! Verder een mooi boek gekocht, Pretty Pastels, Mmmmmm, Pretty zijn ze zeker!

De pastellerige tintjes van de stofjes en het heerlijke kijk en blader boek, Real Brittisch........wat zijn die Engelsen toch een meesters in kleuren bij elkaar zoeken, uren kan ik bladeren in die boeken.

En wie houd er nou niet van pastels?

Van de week liep ik ook tegen een vreselijk leuk winkeltje aan in Brielle, Fleurs Linnen, had een heel stuk gestaan in een brocante Ariadne, ik vond een groot stuk geweven linnen ooit bestemd voor theedoeken, maar als loper op mijn tafel misstond het ook helemaal niet dacht ik zo, dat ingeweven bloemenrandje maakt het zo mooi.

Ze opent straks een winkel in Rotterdam Kralingen met allemaal prachtig oud linnengoed, adembenemend als je er van houd, ja, welke handwerkster houd daar eigenlijk niet van? Wat lijken we toch allemaal op elkaar....;)

En herkennen jullie deze nog? De Lambing Mitts, oftewel, de vingerloze handschoenen?
Ik had nog een restje over van deze geweldige wol, relikt van Schoppel, gerecyclede wol, prachtige vintage uitstraling, en daar heb ik dit helemaal leuke etuitje van gebreid,Super simpel, gewoon een recht lapje breien met ribbels aan de boven en de onderkant, een mooi voerinkje van een quiltstofje erin en een leuk ritsje, bloemetjes erop borduren, klaar! en leuk!

Ritsje met een kanten randje, even googelen en je komt ze overal tegen, ik ben er helemaal weg van! Ook leuk voor een cadeautje voor iemand, voor je spelden, je naaigerei, je potloden, nou ja, voor wat niet ?

En heb ik dit nou weer helemaal zelf bedacht? Nee hoor, ik zou niet met de eer willen gaan strijken, een etuitje is sowieso een ding wat al honderden jaren bestaat in allerlei vormen en materialen, en dit was een plaatje van Pinterest waar vriendin mee aan kwam. Maar wil je het ook breien?

Dat kan  natuurlijk, echt zo gedaan, de afwerking vergt ietsje meer tijd.....ik heb met naalden vier 46 steken opgezet en zes naalden recht gebreid, verder in tricotsteek zo lang als je het wilt hebben en afsluiten met weer zes naalden recht/ribbel, dat is alles en daar kun je natuurlijk weer zelf op variëren, streepjes, fair isle, er is een idee, en je geeft er je eigen draai aan.Versieren met knoopjes, kantjes, bandjes, super!

En als het goed is ga ik morgen dit tasje leren breien, op de brei en haakdagen in Nieuwpoort,bij Hanneke Bezem, die ook les geeft en werkt bij de Afstap in Amsterdam. Ik ben heel benieuwd en heb er veel zin in, jullie zien het weer wel tzt! .Bij ons komt er een quiltster ( met de nadruk op STER)  het weekend in ons vakantiehuis, gezellig!Zo nog even de ramen zemen aan de buitenkant.....;) Fijn weekend weer allemaal.

Breiwolsoep.

Wat krijg ik toch altijd een inspirerende mensen op bezoek, heerlijk heerlijk! genieten er van, was het laatst Annie, dan was het nu wel Elsje! Gewapend met twee grote ketels, samen met vriendin J kwamen ze naar het minilandgoed getogen om jawel......

Breiwolsoep te maken Wol te verven met fluitenkruid! Helemaal retro, fifties, vroegûh.....toen deden we dat regelmatig, plantaardig verven, ik heb het wat gedaan,alles van waarde komt terug.In de vroege morgen was ik er al op uitgetogen om het kruid te plukken, nou hoef ik dar niet ver voor te lopen, keuze genoeg in de nabije bermen.

Er staat ook zat in de tuin, maar erg als ik ben vind ik het zonde om daar een kaalslag te hebben, ik zie het zo gaarne......wuiven in de wind, vanuit het raam, zó mooi. Voor 100 gram wol heb je 400 gram Fluitenkruid nodig, we hadden iets van ruim 600 gram, dus reken maar uit.

Het lijkt een simpel klusje, zo klinkt het ook, maar dat is schijn, want om die wol te verven, moet ze eerst gebeitst worden, met aluin of wijnsteenzuur, de geweekte natte wol moet een uurtje in de pan om de kleur aan te laten nemen.en het in stukjes geknipte Fluitenkruid moet ook een uur koken om kleur af te geven.

Daarna moeten de stengels en de bloemen eruit gezeefd worden zodat we een egale geel/groene kleurstof over houden zonder troepjes, want dat gaat in de wol zitten natuurlijk en daar houden wij breisters niet van.

Het kleurt gelijk geel, ook dit moet weer een uur in de pan pruttelen, en gebruikten we vroeger grote pannen met een weck thermometer, ook hier is de revolutie en het gemak toegeslagen, nu zijn er speciale weckpannen op de markt waar je de temperatuur in kan stellen, en ook de duur van het verven, héél erg handig!Het mag namelijk net niet koken.

En dan begint het wachten, wat boften we met het weer zeg, na twee dagen harde wind en kou en regen en zelfs hagel! Het was een lekker zonnetje, niet te warm en niet te koud, we konden buiten verven, helemaal prima. breiwerkje mee,

Kopje thee op zijn tijd,we zijn weer helemaal bijgepraat, wat zijn wollige mensen toch altijd leuheuk!!

Als de timer gaat is het zo ver, spannend!! Wat komt er uit, heeft de wol gepakt, is het mooi of is het nog mooier! Jaaaaa, het is heel erg mooi. Echt een breiwolsoepie. Dan zijn we nog niet klaar, want met de overige kleurstof worden nog twee ketels met ijzersulfaat en koperoxide gemaakt voor twee groenere varianten.

Dat weegt Elsje keurig netjes af, ik zou er natuurlijk zomaar op de gok een schep ingooien, vandaar dat we dat Elsje altijd laten doen, wel zo veilig. De ketel pruttelt voort en wij kletsen en genieten van het heerlijke weer, de grote verscheidenheid aan vogelgeluiden en de weergaloos mooie luchten .Het resultaat mag er zijn, we zijn er helemaal blij mee. Ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die denken, mwah, je hebt wel zo snel een wolletje bij de Wibra of weet ik waar gekocht, tuuuurlijk.....

Helemaal gelijk in, maar dan heb je niet de beleving van een Fluitenkruidsok straks aan je voeten, want ik weet zeker dat dit een extra warmte en dimensie geeft, hier hangt een deel handgesponnen wol, en een paar strengen sokkenwol, dus ik kan mijn lol weer op.

Geen bessenpluk sokken maar Fluitenkruidsokken! Komt helemaal goed,zo ziet het er dan uit als het is gespoeld in een emmertje lauwwarm water met een scheut azijn, drogen, op een bolletje gedraaid met de winder, en dan ben ik er toch wel heel T*R*O*T*S op!

Maar wie dus denkt, kom, pluk even een bosje in de berm, flop in een pannetje en gaan met de banaan......, nee dus, het vergt een behoorlijke voorbereiding, je moet er eigenlijk een beetje "maf"voor zijn, en dat zijn die wolmensen volgens mij allemaal wel. :)

Ik ga zaterdag naar het brei en haakfestival in Nieuwpoort, dat is heel erg goed bevallen vorig jaar, duimen voor een zonnetje, we gaan twee workshops doen, sokkenwol verven en log cabin breien, het staat zelfs aangekondigd als weekendtip in de Libelle! Nou, dan is breien en haken de sufheid wel ver voorbij, of is dat juist een teken van sufheid? Even over nadenken........Gaan er nog meer mensen zaterdag? Fijne tweede Pinksterdag vandaag!

Mooie plaatjes en leuke praatjes.....

Ja, dat is eigenlijk wat ik al jaren doe, Praatjes en Plaatjes, met eerst de nadruk op quiltpraatjes, maar van lieverlee kwam er ook allerlei anders bij, andere hobbys en het schrijven over ons leven op een minilandgoed op Voorne Putten met al zijn mooie plekjes.Niet dat ik niet meer quilt, zeker niet, ik prik nog wel elke dag een steekje of meer,Maar het is niet meer de hoofdmoot.

Trouwe lezers weten ook dat ik een aantal aspecten van de quiltwereld niet zo leuk vind, ik heb er weer een staaltje van mee mogen maken .....mensen die je nog nooit hebben gezien, gehoord of ontmoet, hebben een mening over je,van de week weer wat raars op het "Feestboek".........

Geblokt,door een quiltster die met mij geen "vriendjes"wilde worden............we hebben elkaar nog nooit gezien gehoord of gesproken en hebben ruim 100 gezamenlijke quiltvrienden op FB, en zomaar, zonder enige opgaaf van reden, gewoon geblokt.......Happy Quilting, dat mailde ze ook nog..........het blijft een wonderlijke wereld waar ik wel nooit hoogte van zal krijgen, en de vraag is of je zoiets wel moet willen........

Ik wil leuke en inspirerende stukjes schrijven, gewoon, omdat ik van schrijven hou, en van de natuur, en van mooie plaatjes, en omdat het leuk is om dat te delen met anderen zonder commerciële bijbedoelingen.Ik leef mijn eigen leven met mijn gezinnetje op het minilandgoed, zeer ter tevredenheid.

Blijkbaar hebben mensen dus inderdaad, alleen al door het lezen van je blog en "van horen zeggen" , vooral dat laatste,een mening over je.......

Het zal er allemaal wel bij horen als je een veelgelezen blog hebt, de keerzijde van de roem? En ik weet het, het zegt meer over zulke mensen dan over mij, maar wennen doet het helaas niet.Wel een leerpuntje om een (nog) bredere rug te krijgen ;(

Tuuurlijk is er ook veel goeds en leuks waar een mens blij van wordt, het meeste gelukkig, krijg ik deze week van twee verschillende quiltsters (zonder blog).....deze schattige lapjes, wow......en toen ik dinsdag in het zwembad liep in mijn badpak zei er iemand uit het dorp waar ik woon dat ze mijn blog en mijn schrijfstijl zo leuk vond, dat is erg leuk om te horen, en daar doe je het ook voor, dat is de lol van het bloggen.

Enfin,maar over tot de orde van de (gezellige) tweede Pinksterdag.....is het een schattig blokje of niet? Ja, dat wel natuurlijk, maar wat moet ik er nu mee? ben bezig aan een eigen quilt, met randen, en dan moet je wel eens wat proberen, maar het valt een beetje tegen, niet het blokje, of de stoffen, ook niet de quilt, maar wel de combi met de quilt. tis zo,dat kan dus ook.

Het gaat goed in de kas, warm, erg warm, voor de sla waarvan het meeste toch eigenlijk naar de kippen gaat, man en zoon zijn geen sla eters, en mams is van het gemak, sla,gewassen en gemengd uit een zak, van dattum.....dat had niemand hier verwacht he?

En dit las ik vanmorgen in de krant, wel ja joh, het Wassenaar van het Westen, en daar wonen wij dus....ik heb het altijd wel gedacht als ik de auto,s hier zie rijden, niet die van mij hoor, Hyundai Getz.....heel gewone auto voor het gewone volk, en nog zilvergrijs ook, net als de helft van mijn haar als ik er geen kleurmousse in smeer :)

We hebben er wel om gelachen vanmorgen al weer in het zwembad ( niet mijn eigen hoor.....) en ik voel me soms wel een beetje miljonair.....met dit heerlijke plekje waar we wonen, de vogels die elke morgen gratis fluiten, de lepelaars die overvliegen, en zo weet ik er nog wel een paar.Het is maar net wat voor kaartje je hangt aan het miljonair zijn..

Quiltje maken en quiltje doorquilten, twee heel verschillende werelden die toch wel moeten samen komen in een quilt, rasterpatroontje, doet het altijd goed, ook mee bezig.

En ja.....je bent zoon van een quiltster of niet he......daar krijg je toch ongewild een tik (je) van mee, de nieuwe stoel van zoonlief, suf en duf vind hij de stoflapjes van zijn moeder, kan zijn natuurlijk, maar deze stoel.........wow, die wilde hij best op zijn kamer hebben! Lachen, straks gaat tie nog quilten ook, let maar op........met Kaffe Fasset stofjes.Het begin is er.

Als laatste nog een foto van het fluitenkruid, prachtig, prachtig nu overal in de bermen en langs de sloten en de paden, dit is in het Annabos hier één km van mijn huis,ik geloof dat het mijn mooiste bloem is, of heb ik dat al van veel bloemen gezegd?

Je kan het in een vaas zetten, er van genieten, maar ik heb er van de afgelopen week wat leuks mee gedaan.........wol geverfd,vorige keer kwam Annie op bezoek,nu was het Elsje.................wordt vervolgd.Fijne Pinksterdagen allemaal, hier is de camping helemaal volgeboekt,dus druk.

Annie op visite!!

Van de week werd ik verblijd met leuk bezoek....Annie....., ik ken haar al jaren, van horen zeggen , dat ze makkelijk is in de omgang, en in het gebruik, nou, daar hou ik van, dus ik heb Annie uitgenodigd en daar was ze!En nee, Annie is geen quiltster, integendeel, maar ze is wel heel druk met kleur bezig en laat dat nou ook mijn passie zijn, dus we konden het meteen goed vinden met elkaar.

Tuuuurlijk zijn jullie nu benieuwd wie Annie is, ik zal het eens even vertellen, ze heet officieel Annie Sloan en ze komt uit Engeland en bij iedereen die het wil komt ze graag op bezoek. Zoals ik al zie, ik had al veel over Annie gehoord en gelezen.

Annie Sloan is namelijk een verfmerk, wat door die beste Annie in Oxford in Engeland gemaakt en gepromoot wordt vanuit dit schattige winkeltje. Nou heb ik me altijd laten vertellen, en ook uit ervaring, weet ik dat bij verven schuren en plamuren hoort, twee zaken waar veel, zo niet alle, vrouwen ( en mannen) een hekel aan hebben.

Maar toen kwam dus Annie, de revolutie in de verfbranche, want Annie maakt de mooiste poederachtige kleuren met de welluidende namen van Old Orchre, Versailles, Florence of Antibes green, Alleen bij die namen krijg je al heerlijke visioenen, er is overal over nagedacht, Annie is een héél slim meisje, kan niet anders zeggen.

Wat is nou die revolutie? Nou dat is gauw gezegd, je trekt de pot open, even roeren, kwast erin en verven maar, zonder schuren en plamuren , gewoon, huppetee, de kwast erop, snel drogen wateroplossend en vooral errug snel resultaat.Ik ben behoudend van aard, dat weten de trouwe lezers onderhand wel, dus het duurde even voordat Annie welkom was, maar toen ze er was, was het ook meteen leuk.

Ik had een oude ronde grenen eettafel, onze allereerste tafel saampjes gekocht toen we gingen samenwonen, toen helemaal hip,ruim dertig jaar geleden, wat waren we er blij mee! zo degelijk zie je ze nergens meer, hij heeft al in het tuinhuis gestaan, en nu weer in de serre, was toen wittig geverfd en dat past niet zo in ons huis dus dan nu "French linen......" klinkt goed, toch?

Je moet er alleen na dat makkelijke verven en drogen wel een soort wax opzetten die de verf slijtvast maakt, en Oepsie Desi.... daar zit hem wel een "dingetje".....het addertje onder het gras zogezegd......

Want om die wax netjes en glad en zonder strepen en kwastaanzetten op te brengen, nououou.......dat zal Annie wel beter kunnen dan mij vermoed ik zo.( want ze was natuurlijk niet lijfelijk aanwezig) De poot vind ik prachtig geworden, dat is al vast wat.

Maar je moet wel van shabby en doorleeft houden, laten we het zo zeggen, ik denk dat het een prima methode is voor kleine dingetjes en kasten, maar grote gladde oppervlakken, dat mag Annie me nog eens voor komen doen.Maar goed, er waren meer kleuren en potjes gekocht, dus gelijk maar even een tafeltje wat ik in het voorjaar kocht en wat een beetje saai was, hoppetee, een Annie kleur.......Primer red, en de omschrijving.....deze kleur vind je in allerlei interieurs zoals Venetiaanse paleizen en Vietnamese tempels.

Ach, en als je dan toch bezig ben........ander tafeltje, van wit naar licht oker.

En schoonmaken? ook al op zijn Annies, even uitspoelen onder de kraan en klaar is Kees Jeannet. Het groen laat ik nog even groen ipv terra, benieuwd hoe lang ik dat vol hou.....Het was een leuke  ervaring, ik ben benieuwd of er nog meer mensen zijn die Annie op bezoek hebben gehad en hun ervaringen met de wax.

Inspirerend, kleurrijk, makkelijk in de omgang, heerlijk, gewoon effe googelen, en dan komt Annie ook bij jou op bezoek, ik weet het zeker, en ook dat ze hier nog vast een keer terug komt, want één ding is zeker,Annie brengt zonder ( al te veel....) gezeur kleur en fleur in je interieur! Maar grote tafels....daar waag ik me even niet meer aan.