En toen was het al weer februari!

Lieve mensen, mag ik een ieder bedanken voor de aardige reacties op mijn laatste blogje over het piepkleine kamertje? Hier en ook op FB.De eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik wel diep heb gedacht, kan dit stukje wel? Ik heb het al eens eerder aangekaart,je stelt je kwetsbaar op en je weet als redelijk veel gelezen blogger, dat er ook mensen zijn die je een minder goed hart toedragen, maar wel gráág je blog lezen, en daar dan een oordeel over hebben.Hoge bomen vangen veel wind.

Dat is altijd een dilemma bij bloggen,ik ben niet de enige die daar soms mee worstelt,ik heb het er wel eens met collegabloggers over,en het is helemaal als je zoals ik dat doe, een totaalplaatje wil laten zien, "for better and for worse", een totaalplaatje van het leven. Dat maakt je kwetsbaar. En hoe meer mensen je blog lezen, hoe kwetsbaarder je word, dat is ook een waarheid als een koe.Maar goed,het is ook een feit dat er heel veel mensen plezier beleven aan het lezen van mijn hersenspinsels, ik ga maar uit van de meerderheid.

Ik laat mijn stukjes altijd wel controleren door zoonlief die een treffend scherpe blik heeft op wat kan en eigenlijk beter niet. Dit was duidelijk een herkenbaar stukje voor iedereen, we hebben allemaal onze verliezen, en onze herinneringen en we gaan daar op onze eigen wijze mee om, enfin, dank dus nogmaals voor de aardige reacties.

Weten jullie het nog? December....jachtseizoen....kerst.......maar gelukkig niet in onze tuin! Janus huppelt nog vrolijk rond en eet zich dik en rond. En Ohhhh, wat is tie M*O*O*I......De kans dat hij de zomer doorkomt is redelijk aanwezig, want het jachtseizoen op fazanten loopt af op 31 januari. De boffert. ( en wij ook natuurlijk)

Ik ben voor de derde keer begonnen met de Sonnensegel, drie keer is scheepsrecht en een vierde keer komt er niet,tis een hele bekende shawl die al jaren rondwaart op het WWW en gratis te downloaden is op Ravelry, de eerste was niet mooi, de tweede was nog minder mooi en de derde....ja, dat lijkt het te gaan worden, nog wel een heel stuk te gaan.Je begint met 7 steken en eindigt er met ruim 200.

Dat geld ook voor de Wieke shawl, de sampler, ik brei, en brei, en brei, er voorlopig nog geen eind aan, pas bij twee meter, en ik heb nu 150 cm, dus nog even doorgaan. De wol trekt zo prachtig mooi glad als ze gewassen is, en ik zou haast de helft al wassen voor dat effect.

En toen was zij er......eindelijk, ZIJ naast HIJ....want hij was er al lang, al járen en zat zij al die tijd  nog verstopt in het zakje, want het was best een klusszzzje, die armpjes.....dat was ik inmiddels vergeten.Maar goed, ik zou mijn verwachtingspatroon eens wat kunnen bijstellen, want ik denk dan dat ik dit "even"in een middagje doe......Dat is niet helemaal reëel gedacht.erger, dat geeft Stresszzzz.

Het lijkt wel alsof muizen erg popi jopie zijn in quiltland, ik zie ze met enige regelmaat over diverse schermen rennen, het is nu niet zo dat ZIJ gaat vertellen over mijn breierij, en HIJ over het quilten, nee hoor, dat blijf ik lekker "selluf"doen.

Maar leuk is ze wel, tis een kranige tante en breien kan ze ook! zelfs fair isle

Dit stond het weekend in de krant, nou ja......als je er nooit aan begint kun je er ook niet klaar mee zijn, toch? Ik heb het een paar keer geprobeerd, met de nieuwe "foon" maar mijn ding is het niet geworden, mensen sturen honderden apjes per dag heen en weer, zitten in allerlei groepen,lijken niets te kunnen missen van het leven en zijn nog niet gelukkig......mijn vingers zijn bedrevener in het vasthouden van een naald dan het intikken van die nare kleine toetsjes........

Ik werk nog wekelijks aan mijn moda mandjesquilt, al over de 200 mensen doen mee, die hebben in elk geval de intentie om hem te gaan maken.Ik hoop hem in 2016 af te hebben, dit blok is er het bewijs van.

De Spingroep is weer bij ons bijeen geweest, er is een nieuw lid, ze leest soms mijn blog, ik zal niet zeggen wie het is :) ze heeft de mooiste handgeverfde, handgesponnen trui aan en schitterend gebreid,kan zo uit een sjieke speciaalzaak komen, want ze kan breien........pfoei.......wij weten niet wat we zien. En dan ook nog zo bescheiden zijn, kom er maar eens om......

Beest is altijd helemaal in zijn sas, als hij kan liggen in andermans tas, en vrouwen, die hebben altijd een tas bij zich, en als hij geluk heeft, zit daar ook nog eten in! Het liefst haalt hij er een boterhammetje uit in een zakje, maar bij gebrek aan dat, ligt hij er ook lekker op.Zoooo Zennnn........

Ik sluit af met een gedicht wat in het AD stond ter ere van de gedichtenweek, soms heb je (ik) dat even nodig om het in alle rust tot me door te laten dringen.Echt een februari gedicht.Fijne week allemaal weer!