Schrikkeldag en de Maasvlakte

Vandaag een schrikkeldag, fijn voor de zelfstandigen onder ons, die schijnen een dag te hebben waarop ze meer kunnen verdienen, als ze de winkel open hebben natuurlijk, voor het "werkvolk" is het een dag die extra kost, maar liefst 12 euro, volgens de berekeningen van het planbureau he, ik verzin het niet allemaal zelf. Voor mij is het een gewone maandag waarop een ieder weer naar school en werk is. En ik ben heel blij dat dit gewone zo gewoon is in deze onzekere barre tijden waar voor veel mensen niets meer gewoon is.

De voorjaarsvakantie was weer als vanouds, in elk geval wat betreft het weer, ik zei het al vorige week, het kan vriezen en dooien en waaien en sneeuwen en zonnig zijn, we hebben alles gehad, zelfs buiten kunnen eten, zo lekker was het soms overdag. Er lag sneeuw tussen de sneeuwklokjes, er was een prachtige regenboog te zien.

Het heeft pijpenstelen geregend, en stormachtig gewaaid, vooral dat laatste gaf hier aan de kust behoorlijk overlast, we zijn van de week naar de Maasvlakte geweest, en daar was het zo bar geweest met de wind dat het fietspad en de naastgelegen B weg helemaal dik onder het zand lagen en niet mer te berijden waren, ze waren met shovels in de weer om de weg weer zandvrij te maken.

Het was overigens een geweldig uitje zo vlak bij huis, de onmetelijkheid van de stranden en de Noordzee versus de achterliggende industrie. ooit schreef ik er al eens over toen we er van het najaar fietsten met mijn schoonzussen, nu waren we met de auto en zijn we tot het uiterste puntje gegaan.

Het was er schitterend, strakblauwe lucht met ook grote wolkenpartijen wisselden elkaar af.

In de verte zag je de boten de monding van de nieuwe waterweg naderen om de haven van Rotterdam binnen te varen.Er waren dit keer niet heel veel schepen, maar deze was er wel.Vast helemaal volgeladen met auto,s voor de overslag in Rozenburg.

En deze, jajajaja, die zagen we ook voorbij komen, op weg naar Hull, de enige echte Stena Line, toch altijd weer bijzonder om hem voorbij te zien varen zo vlak bij huis, net vertrokken uit Hoek van Holland.

Het strand daar is prachtig hoog en breed en stil en verlaten, ook niet onbelangrijk voor mij *U*

Hier zijn de golven sowieso veel hoger en ruiger dan bij ons in Rockanje, wij zitten dan zogenaamd wel aan de Noordzee, maar het is meer een klein baaitje tussen Goeree Overflakkee en Voorne Putten, dit hier is echt open zee naar Engeland waar de wind en de stroming vrij spel hebben.

Vandaar dus ook die enorme zandverplaatsing op de rijbaan en fietspad, dat kost ook wat als ze dit na elke storm moeten vrij maken.Het geeft in elk geval werkgelegenheid.Ook wel nodig in deze rare tijden waar het lijkt alsof de werkloosheid alleen maar toeneemt, maar dat terzijde.

We vonden tussen de stenen waterkering aan het eind van de route prachtige uitgesleten keien liggen, mooi! we hebben er een stel meegenomen naar huis, in een mooie schaal gelegd, een kinderhand is gauw gevuld, de mijne ook, hier kan ik nou zomaar van genieten, en het kost nog niets ook.

Na nog een laatste blik op het strand te hebben geworpen waren we na een paar uur weer thuis, helemaal fris en rozig en uitgewaaid, ( tuurlijk niet zonder van De Zee naar Aan Zee geweest te zijn, bananenfudgegebak of zoiets, mmmmmm ) Het leuke van dit uitje is dat je met de auto mooi tot vlak langs het strand kan komen.Goed voor de twee momenteel weer wat onwillige onderdanen........

 Het had heerlijk geweest om daar eens te lopen langs die branding, in die prachtige eenzaamheid met alleen de zee, de zon en de duinen, maar goed, daar hoef ik niet verder over uit te wijden......Count your blessings...en die waren er gelukkig genoeg op deze zonovergoten dag.

Fijne week allemaal weer, vandaag is het hier weer swiftertjesdag, want dat is wel hard nodig na zo,n weekje alledrie thuis ;) volgende keer weer allerlei prietpraat en creabea dingen ;)

Voorjaarsvakantie

Vandaag al weer de eerste dag van de voorjaarsvakantie, dan lijkt het altijd of het dan voorjaar is, de naam zegt genoeg, maar mijn ervaring is dat het eigenlijk altijd rond deze tijd slecht weer is, het kan vriezen en het kan dooien, maar meestal regent en waait het.

Afgelopen week zijn we naar Zierikzee geweest, Zierikzee en mij, het botert niet tussen ons, luister en huiver.....ik dacht, nu ik lid ben van het gilde der welbekende kaarthouders, kan ik eindelijk weer rustig naar Zierikzee want daar zijn maar liefst drie van die parkeerplaatsen, vlak bij het centrum.

Nou, dat was te zeggen, Heeeee dacht Zierikzee.....komt die ouwe taart, en nu met een kaart! Gauw een paar ambtenaren optrommelen....gniffel, gniffel....dus toen we er vrolijk aan kwamen en wilden parkeren  hadden ze toch stiekem over de enigste twee invalidenparkeerplaatsen twee vuilniszakken gebonden! Ja, echt!! Ik verzin het niet.

Ten lange leste vonden we toch nog één parkeerplaats, die hadden die genieperds over het hoofd gezien!Dus zo zaten we even later in de zevende hemel aan de heerlijke worteltaart.Ze hebben daar in Zierikzee gewoon een hekel aan mensen die slecht ter been zijn, ik weet het nu wel zeker.

Gelukkig was er de zoete verleiding van Mien Domus, Dat is toch wel mijn favoriete winkel in Zierikzee, steeds hebben ze weer andere leuke dingen, deze dan, kaarthouders van oude stukjes hout, te leuk!

In februari, en nooit eerder of later, zijn de staart mezen actief aan de vetbollen, dat is me toch leuk! wat een prachtige vogeltjes zijn me dat, een plezier om naar te kijken vanachter het raam.Ze zijn watervlug, zo zitten er zes, zo zijn ze weer weg.

Zo is het hier wel een beetje, niets lekkerder dan in mijn ochtendjas naast de snorrende houtkachel even een paar rondjes breien, heerlijk begin van de dag.

Het wordt al een hele lengte, ga door tot 1.80 denk ik, de echte Wieke shawl breisters zijn er nu mee klaar, die kunnen doorknippen en aan de bies beginnen, ik knip niet door, maar dat wil niet zeggen dat het makkelijker is, want ik heb straks wel honderden draadjes af te hechten.

De kastanjetakken die ik in de kamer heb staan komen prachtig uit, zo mooi altijd, en zo merk ik steeds weer op dat ik echt elk jaar hetzelfde doe!Ben ook nog crea bea bezig geweest, zoonlief kwam met een pringelbusje uit school........En ik zag er meteen wat in! prachtige busjes, mooi stevig, en die halve zijn nou net een leuk formaat voor van alles, dropjes, knopen, potloden, stofjes, de mogelijkheden zijn eindeloos.

Ik verzamel natuurlijk al jaren die mooie scrap papiertjes. en voilla!Is het leuk of is het leuk! Wie stimuleert er als moeder nou zijn zoon om pringels te eten.......jaja....ik dus, jammer genoeg is het vakantie deze week, die grote bussen vind ik wat minder, hoewel.....

En dan het "leed van de week" dat was onze grote dikke Bokito alias "Beest"is geveld , nou ja, geveld, voor dat hij geveld is moet er wel heel wat gebeuren, maar gehavend was hij wel, en niet zo,n beetje ook, Wij hebben een wilde kater in de buurt, en dat is echt al járen een horror! 

Iedere keer weer vechten, want "Beest" duld niemand in zijn territorium, die gaat vol in de aanval! Waar Ollie de benen neemt, gaat "Aart in volle vaart vooruit" Met dit resultaat. Ik heb de stichting zwerfkat al gebeld, ben zelf in de weer met vallen, maar tot nu toe nog steeds zonder resultaat. De dierenarts heeft een beste aan ons ;( 

En die worteltaart in Zierikzee, die bracht inspiratie mee.......de bakpuber heeft weer gebakken, met het recept uit de krant van "juffrouw Janny" ( we zijn maar met zijn drieën en verwachten geen bezoek, dusse, juist ja,.....Fijne week allemaal weer!

Feestje

Op een druilerige zondagmorgen, zo,n morgen waarvan je al van tevoren aan ziet komen hoe de dag naar alle waarschijnlijkheid zal gaan verlopen, op zo,n grijze morgen dacht ik, zin in een feestje met mezelf.......

En wat past er nou beter bij een feestje met mezelf als stofjes? Laat ik daar nou de kasten en laden en dozen vol van hebben, van heel veel stofjes en restjes en kleinere stukjes, "heppie met een skreppie"

Kleurpotloodjes opgezocht, pennetje en een inchpapiertje, een feestlijk begin van een nieuw project!

De log cabin vind ik een erg leuk patroon met vele, vele mogelijkheden en uitvoeringen, en zo tekende ik de Courthouse step, ik had geen idee dat het zo heette, ik tekende maar wat, maar het is dus de courthouse step, uitstekend geschikt voor beginnende quiltsters, eenvoudig, mooi, en zelfs spectaculair!Het toeval wil dat Barbara Brackman er gisteren ook over schreef op haar blog met een patroontje er bij.

Het leven van een plattelandsquiltster is helemaal niet zo ingewikkeld, integendeel, eenvoud siert de mens en is vaak ook nog eens het mooiste.Is één tulp, zo,n gewone simpele eenvoudige tulp, minder mooi dan een orchidee? Nee.

Ik dwaal af, ik had het over de courthousse step, ofwel de variant op de log cabin. Een hele quilt met allemaal van deze vierkantjes, strijken en snijden, tekenen en naaien maar, op de één of andere manier had de naaimachine ook zin in mijn feestje, want we hebben nog wel eens met elkaar aan de stok......... en natuurlijk komt in elke quilt mijn rood/witte ruitje terug.

Even rekenen, één blokje is 6 inch ( ong. 15 cm) Voor een quilt van 165 x 180 cm komt dat op  11 blokjes maal 12 blokjes is 132 blokjes ! Als ik er iedere dag één maak, challenge met mijzelf afgesproken, dan ben ik van de zomer, om precies te zijn 18 juni, 132 van die prachtige blokjes rijker!

Maar ik maak er natuurlijk helemaal geen één per dag, ben je mal, veels te leuk om te doen, ik maak ze gewoon als ik zin heb, en zin heb ik er in!

Het is voor mij een leuke tegenhanger voor de Moda mandjes, dat gepriegel met die appliquaties, volgens mij doet iedereen dat fluitend, en er zijn ook vele wegen die naar Rome leiden, maar ik heb tot nu toe mijn ideale weg naar Rome nog niet gevonden.

Dus een kaal mandjes....komt allemaal goed hoor, ik zet de bloemetjes heus nog wel buiten, eh, in het mandjes

Oh ja, vergeet ik haast nog te vertellen.....hoe krijg ik nou weer zo snel negen van die schattige blokjes zo perfect aan elkaar genaaid? Nou, dat is geen geheim hoor, dat doe ik op theezakjespapier! ( ja echt)

Ik heb bij Marina Fluit eens een hele stapel grote vellen theezakjespapier gekocht, en die klein gesneden, en daar teken ik nu al die 134 courthousjes op! tuurlijk, tis even een werkje, je kan ze vast ook printen, of stempelen, geen idee, maar ik doe het zo, overtrekken met de hand vanaf een papiertje met het voorbeeld eronder, Zennnnnn

Nog even eentje uitlichten die ik zelf errug mooi vind.En wat ik me nu wel af vraag.....moeten al die papiertjes achter de stof ook weer verwijderd worden?

Want dan heb ik nog een ( ietsje minder leuke) challenge voor de boeg......Elke dag een blokje van papier ontdoen...........Gelukkig regent het vaak.....Fijne week allemaal weer.

En toen was het al weer februari!

Lieve mensen, mag ik een ieder bedanken voor de aardige reacties op mijn laatste blogje over het piepkleine kamertje? Hier en ook op FB.De eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik wel diep heb gedacht, kan dit stukje wel? Ik heb het al eens eerder aangekaart,je stelt je kwetsbaar op en je weet als redelijk veel gelezen blogger, dat er ook mensen zijn die je een minder goed hart toedragen, maar wel gráág je blog lezen, en daar dan een oordeel over hebben.Hoge bomen vangen veel wind.

Dat is altijd een dilemma bij bloggen,ik ben niet de enige die daar soms mee worstelt,ik heb het er wel eens met collegabloggers over,en het is helemaal als je zoals ik dat doe, een totaalplaatje wil laten zien, "for better and for worse", een totaalplaatje van het leven. Dat maakt je kwetsbaar. En hoe meer mensen je blog lezen, hoe kwetsbaarder je word, dat is ook een waarheid als een koe.Maar goed,het is ook een feit dat er heel veel mensen plezier beleven aan het lezen van mijn hersenspinsels, ik ga maar uit van de meerderheid.

Ik laat mijn stukjes altijd wel controleren door zoonlief die een treffend scherpe blik heeft op wat kan en eigenlijk beter niet. Dit was duidelijk een herkenbaar stukje voor iedereen, we hebben allemaal onze verliezen, en onze herinneringen en we gaan daar op onze eigen wijze mee om, enfin, dank dus nogmaals voor de aardige reacties.

Weten jullie het nog? December....jachtseizoen....kerst.......maar gelukkig niet in onze tuin! Janus huppelt nog vrolijk rond en eet zich dik en rond. En Ohhhh, wat is tie M*O*O*I......De kans dat hij de zomer doorkomt is redelijk aanwezig, want het jachtseizoen op fazanten loopt af op 31 januari. De boffert. ( en wij ook natuurlijk)

Ik ben voor de derde keer begonnen met de Sonnensegel, drie keer is scheepsrecht en een vierde keer komt er niet,tis een hele bekende shawl die al jaren rondwaart op het WWW en gratis te downloaden is op Ravelry, de eerste was niet mooi, de tweede was nog minder mooi en de derde....ja, dat lijkt het te gaan worden, nog wel een heel stuk te gaan.Je begint met 7 steken en eindigt er met ruim 200.

Dat geld ook voor de Wieke shawl, de sampler, ik brei, en brei, en brei, er voorlopig nog geen eind aan, pas bij twee meter, en ik heb nu 150 cm, dus nog even doorgaan. De wol trekt zo prachtig mooi glad als ze gewassen is, en ik zou haast de helft al wassen voor dat effect.

En toen was zij er......eindelijk, ZIJ naast HIJ....want hij was er al lang, al járen en zat zij al die tijd  nog verstopt in het zakje, want het was best een klusszzzje, die armpjes.....dat was ik inmiddels vergeten.Maar goed, ik zou mijn verwachtingspatroon eens wat kunnen bijstellen, want ik denk dan dat ik dit "even"in een middagje doe......Dat is niet helemaal reëel gedacht.erger, dat geeft Stresszzzz.

Het lijkt wel alsof muizen erg popi jopie zijn in quiltland, ik zie ze met enige regelmaat over diverse schermen rennen, het is nu niet zo dat ZIJ gaat vertellen over mijn breierij, en HIJ over het quilten, nee hoor, dat blijf ik lekker "selluf"doen.

Maar leuk is ze wel, tis een kranige tante en breien kan ze ook! zelfs fair isle

Dit stond het weekend in de krant, nou ja......als je er nooit aan begint kun je er ook niet klaar mee zijn, toch? Ik heb het een paar keer geprobeerd, met de nieuwe "foon" maar mijn ding is het niet geworden, mensen sturen honderden apjes per dag heen en weer, zitten in allerlei groepen,lijken niets te kunnen missen van het leven en zijn nog niet gelukkig......mijn vingers zijn bedrevener in het vasthouden van een naald dan het intikken van die nare kleine toetsjes........

Ik werk nog wekelijks aan mijn moda mandjesquilt, al over de 200 mensen doen mee, die hebben in elk geval de intentie om hem te gaan maken.Ik hoop hem in 2016 af te hebben, dit blok is er het bewijs van.

De Spingroep is weer bij ons bijeen geweest, er is een nieuw lid, ze leest soms mijn blog, ik zal niet zeggen wie het is :) ze heeft de mooiste handgeverfde, handgesponnen trui aan en schitterend gebreid,kan zo uit een sjieke speciaalzaak komen, want ze kan breien........pfoei.......wij weten niet wat we zien. En dan ook nog zo bescheiden zijn, kom er maar eens om......

Beest is altijd helemaal in zijn sas, als hij kan liggen in andermans tas, en vrouwen, die hebben altijd een tas bij zich, en als hij geluk heeft, zit daar ook nog eten in! Het liefst haalt hij er een boterhammetje uit in een zakje, maar bij gebrek aan dat, ligt hij er ook lekker op.Zoooo Zennnn........

Ik sluit af met een gedicht wat in het AD stond ter ere van de gedichtenweek, soms heb je (ik) dat even nodig om het in alle rust tot me door te laten dringen.Echt een februari gedicht.Fijne week allemaal weer!