Quilting Jeannet


Dit blog gaat over het wel en wee van een plattelandsquiltster. Ik schrijf met enige zelfspot en humor over het "lieve leven"op een minilandgoed aan zee, en de rust en de ruimte die daar (nog) heerst, over het ambachtelijke leven, breien, spinnen, fietstochtjes,de natuur, en mijn héérlijke gezinnetje met twee mannen. Maar vooral over handwerken, creatief bezig zijn, en het perfecte van het imperfecte, het wabi sabigevoel. Met mijn blog en de foto,s wil ik de wereld een beetje mooier kleuren dan de dagelijkse werkelijkheid. Helemaal onderaan mijn blog staat een fotoselectie van een aantal van mijn gemaakte quilts.

maandag 30 november 2015

Vriendschap

Hee, Psssttt.....vreemd volk op het erf.....
Tja, dat heb je als je bazinnetje er een leuke patchworkwinkel heeft, dat houd dan natuurlijk wel in dat er volk van allerlei pluimage de dijk af komt zakken.Kan je niet eens rustig in een appel pikken, want dan moet je weer op de foto, en je hebt ook geen tijd om je veren te strijken.....
Wij waren vorige week op doorreis naar vrienden in de Betuwe, en dan kijk je als quiltster natuurlijk altijd of er soms, misschien, eventueel, ergens een quiltwinkeltje een beetje in de buurt ligt, zeker als je in een uithoek woont waar de quiltwinkeltjes dun gezaaid zijn, toch?
Dat was er in Culemborg aan een schilderachtige dijk met een geweldig mooi uitzicht over de rivier,een erg leuk winkeltje! Ik viel als een blok voor de mooie antiekerige stoffen en de grijsblauwe kleur van het houtwerk overal en de oude balken, prachtig, tis dat ik op doorreis was, maar ik kreeg spontaan blauwe inspiratie voor de eigen balken op zolder!
Er hing een toepasselijke spreuk aan de muur, ik ben het er helemaal mee eens, vrienden, echte vrienden, die moet je koesteren en heel erg blij mee zijn, vrienden waar je dik en dun mee kan delen, waar je je verheugd in hun vreugde en meeleeft met het verdriet.
De vriendin die we bezochten is een studievriendin die ik al ruim 35 jaar ken, waar ik jaren mee gewoond heb in een studentenhuis,waar ik in een turbulente tijd van het leven heel veel mee heb gedeeld,een vriendin dus waar het verleden langer is dan het heden nog zal zijn, hoe zeg ik dat op mijn 56 ste? En toch is dat bijzonder, dat je een zo lang gedeeld verleden hebt,
Onze moeders zijn gestorven, niet lang na elkaar, en we kenden allebei onze wederzijdse ouders, je hebt een half woord nodig, huizen worden gekocht en verkocht, relaties veranderen, nieuwe partners komen met de wetenschap van hoe het was met de oude partners, kortom, je deelt lief en leed en vooral gedeeld verleden met elkaar.Het was heerlijk om elkaar weer te zien en te spreken, Wat is de Betuwe toch ook een mooie wereld om te wonen, zelfs in de winter, de rivier die overal aanwezig is, de slapende boomgaarden overal.We hebben het stadje Buren bezocht.
Buren mag zich Oranjestad noemen, vanwege de band met de koninklijke familie. Willem van Oranje trouwde in 1551 met Anna van Buren. Prinses Beatrix en onze koning Willem Alexander zijn gravin en graaf van Buren. 
De korenmolen op de wallen draagt dan ook de toepasselijke naam, de Prins van Oranje.In Buren stond vroeger één van de grootste kastelen van ons land, waarvan de laatste bewoner Prins Frederik van Oranje was.Dat kasteel is er helaas niet meer. 
En natuurlijk kennen we allemaal de bekende elfstedentochtschaatser W.A. van Buren.Het stadje kent veel schilderachtige geveltjes en straatjes, en al weer dat mooie grijsblauw!
En jawel, een heus ooievaarsnest op een schoorsteen, volgens vriendin stikte het hier van de ooievaars in het voorjaar en de zomer, kijk, daar heb je het al, die zien we hier aan de kust zelden. Heb ik weer.....had ik nou maar in de Betuwe gewoond, wie weet had ik dan ook wel ruim drie kinderen gehad in plaats van slechts eentje..... en eentje is beter dan geentje,tuuuuurlijk!
Het regende toen we in Buren waren, maar dat mocht de pret niet drukken, zelfs in de regen is het een heel mooi oud en sfeervol stadje met beschermd stadsgezicht.
Met werkelijk schattige winkeltjes! wow, deze kop en schotel stonden buiten, kan iets van een litertje in......mooi voor de koffie van Brabantse manlief......binnen was het een piepklein winkeltje bomvol met aan de ene kant Bunzlau en aan de andere kant Bridgewater, jeemineetje, wat wil een quiltster nog meer?( O ja, lapjes en leukigheidjes natuurlijk uit dat leuke winkeltje van Willeke ) Het was in alle opzichten een geslaagde dag, ik kan het niet genoeg benadrukken, misschien wel omdat ik ouder wordt, maar vrienden, echte vrienden waar je een gedeeld verleden mee hebt, die zijn kostbaar.
Dat zullen meer mensen met mij kunnen beamen.Ik zeg het zo vaak tegen zoonlief, familie, die zoek je niet uit, dat moet je maar afwachten, en hopelijk valt het mee, vaak wel natuurlijk, maar echte vrienden zijn de kers op de taart van het leven.
Ik ga in het voorjaar zeker nog een keer terug, want die appelenboompjes, daar bij dat schilderachtige dijkhuis in Culemborg, die wil ik wel eens zien bloeien! ( laat ik haar gelijk mijn affe tasje zien ;) )

19 opmerkingen:

  1. piep
    zaaaalig blogje, en vriendschap is iets broos als porselein ...vind ik...
    kan je ze ook beginnen met een heeel klein stukje verleden te delen...en zo op te bouwen...ja met sommige mensen lukt dat..
    heerlijk winkeltje ..
    prachtige stoffen
    knufje

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Buren is zo'n leuk plaatsje. Mijn ouders hadden er vrienden wonen in zo'n heel oud huis vlak bij de kerk. Ben nu ook even terug in mijn jeugd.
    Moet volgend jaar ook maar eens een reisje in het verleden gaan maken.
    Wat zie ik daar nu zo aan het eind van jou blogje! Ben je zomaar ineens zo'n Super leuke tas aan het maken...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik ben nog nooit in Buren geweest maar het ziet er wel gezellig uit. Mooie stofjes zie ik op de foto en ben benieuwd naar je tas.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een prachtig blogje heb je geschreven, voel me vereerd.
    Ja zeker de Betuwe is mooi, zeker in bloei, maar ook zeeland heeft toch zijn bijzonderheden en gelukkig voor jou is Marsch De quiltster in de buurt. En vriendschappen, blijven bijzonder en om te koesteren. Dank je wel.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Helemaal mee eens dat vrienden gekoesterd mogen worden waar je lief en leed mee deelt, mee kunt lachen maar ook uithuilen.
    Prachtige lapjes heb je gekocht en de liter kop en schotel -die ook mee genomen?
    Jaren geleden dat wij in Buren waren en het is er prachtig.
    Veel plezier met het afmaken van het tasje.
    groetjes, Truus uit Drenthe

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ja, bij Willeke in de quiltwinkel is het fijn tussen de lapjes snuffelen, thee drinken en bijkletsen.
    Ze heeft prachtige stofjes en andere leuke dingetjes die een quiltster graag koopt. Net als de servieswinkel in Buren, jeetje daar kom je toch niet met lege handen uit?
    Mooi hoor al dat grijs-blauw schilderwerk.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Gave stoffen en oh dat Bunzlau! Ik denk dat ik binnenkort hoognodig richting Betuwe moet, zal vast beginnen te verzinnen! LOL! Was weer een heerlijk logje! Groetjes
    Lida

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Dat ziet er mooi uit daar. Wel erg ver hoor! Maar misschien fa ik daar toch maar eens kijken als de bomen bloeien. Een quiltwinkeltje als afwisseling is dan lang niet gek. :)

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Na jouw mooie blogpost over het pittoreske Buren en de ook-helemaal-mijn-smaak-quiltwinkel in Culemborg, weet ik zeker, dat ik er dit voorjaar ook maar eens langs ga. En dat winkeltje natuurlijk, met die geweldige collectie Bunzlau.
    En je hebt helemaal gelijk over wat je zegt over echte vrienden. Die moet je koesteren, want echte vrienden zijn goud waard.
    Fijne week en groetjes van Ageeth

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Friends we meet along our path of life are treasures that stay in our hearts forever!

    Lovely post, Jeannet!

    Hugs, Carolyn

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ha, weer zo genoten van je verhaal en foto's, Jaaaa, ik ben ook zomaar bij Willeke in haar heerlijke winkel (toevallig) terecht gekomen en viel als een blok van de kannetjesquilt, die zij aan het doorpitten was en ze had er nog 1 kit van staan. Helemaal goed en ja, het ligt daar zo mooi. En het plaatsje Buren, ja dat ken ik ook en er is zoveel leuks te zien. Wat een leuke stofjes heb je weer gescoord. Ben benieuwd naar je tas. Groetjes Wilma

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Wat een heerlijk blogje op deze regenachtige maandag!
    Schitterende quilt door in Culemborg.
    Ja, vriendschappen zijn bijzonder en moet je koestren.

    Fijne dag verder,
    Evelyne

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Oh geweldig, zoals jij zo mooi kan schrijven, heb genoten Jeanet, kan je nooit evenaren.
    Moet toch maar eens die kant oprijden van Buren en Culemborg.
    Liefs, Ineke

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Dat klingt nou echt als een topdag ! Wat goed dat je zo kon genieten 😊

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Wat een gezellige winkeltjes. Van bunzlau heb je nooit genoeg! En dat is hetzelfde voor lapjes.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Ahh Culemborg. Ik ben er geboren.

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Ik geniet van je foto's en je verhaal. Lange vriendschappen, ook al zie je elkaar niet veel, zijn me heel dierbaar.

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Wat zijn ze toch heerlijk vertrouwd, die lange vriendschappen; ik koester er ook een paar!

    BeantwoordenVerwijderen

Gezellig dat je langs komt en een reactie achterlaat! altijd zéér gewaardeerd! Ik vind reacties en interactie erg leuk, maar....anonieme reacties zonder naam worden verwijderd, alsmede berichten waarin reclame gemaakt wordt.

Er is helaas een gedoe met het plaatsen van reacties, mensen krijgen foutmeldingen, of kunnen helemaal niet plaatsen, en ik krijg wekelijks reacties van Piseth San die ik niet ken.....jammer.Ik kan er helaas niets aan doen, ik ontvang ook geen mails meer van jullie berichten, dus kan er ook niet meer op terug reageren :( computers........

Hartelijke Plattelandsgroet, Jeannet

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.